|
Paphiopedilum armeniacum S.C. Chen & F.Y. Liu 1982
Opracowanie: H. Roszkowska Zdjęcia: D. Pańczyk, E. Jóźwiak
Podrodzaj: Parvisepalum Synonimy: Paphiopedilum armeniacum var. markii O.Gruss 1997; Paphiopedilum armeniacum var. mark-fun Fowlie 1987; Paphiopedilum armeniacum var. parviflorum Z.J.Liu & J.Yong Zhang 2001; Paphiopedilum armeniacum var. undulatum Z.J.Liu & J.Yong Zhang 2001 Ten gatunek o niezwykłym kolorze został odkryty w roku 1979 w chińskiej prowincji Yunnan. Opisali go trzy lata później, w roku 1982 Chen i Liu. Początkowo sądzono, że jest to inny kolorystyczny wariant Paphiopedilum delenatii, jednak ostatecznie został uznany za osobny gatunek. Nazwa rośliny wbrew pozorom nie ma nic wspólnego z Armenią. Po łacinie "armeniacum" oznacza "brzoskwiniowy". Ta nazwa nie jest jednak adekwatna do rzeczywistego - kanarkowożółtego koloru kwiatów. Rośliny rosną na wapiennych skałach, w cieniu zarośli i rzadko rosnących drzew, na wysokości do 2000 metrów. Od późnej wiosny do jesieni występują na tym terenie obfite deszcze, wilgotność powietrza sięga wtedy 80 - 85%. Późną jesienią i zimą wilgotność spada do około 60%, a rośliny czerpią wilgoć głównie z rosy i mgły. W czasie zimowego spoczynku temperatury mogą obniżać się nawet do 20C powyżej zera. Roślina ma liście marmurkowe, o długości do 15 cm, jest więc nieduża. Pęd kwiatowy jest stosunkowo długi - 23 - 25 cm, a kwiat - okazały, może mieć 11 cm średnicy. Literatura podaje, że rośliny uprawiane w warunkach ciepłych, bez okresu spoczynku, mogą nagle, bez wyraźnej przyczyny zamierać. Dlatego należy im zapewnić przynajmniej 1 - 2 miesiące wyraźnie niższej temperatury (około 100C). W dwa lata po opisaniu Paphiopedilum armeniacum zakwitło poraz pierwszy poza granicami Chin i natychmiast zostało docenione. W krótkim czasie w Ameryce i Wielkiej Brytanii otrzymało wiele wyróżnień FCC. Wiele interesujących szczegółowych informacji o Paph. armeniacum można znaleźć również w artykule Holgera Pernera pochodzącym z 'Die Orchidee': "Paphiopedilum armeniacum w naturze"
marzec 2007 |
