| Moje orchidarium - maj 2007 Tekst i zdjęcia: H. Roszkowska Oto majowe aktualności z mojego orchidarium. Od stycznia, kiedy to opisywałam je po raz pierwszy, kwitły: Pteroceras semiteretifolium, Phalaenopsis lobbii, Neolauchea pulchella, Angraecum distichum, Oerstedella centradenia, kilka Tillandsji. Ficus pumila rozrasta się i przyrasta do czego tylko może, był już wielokrotnie przycinany. Jedna z dwóch hybryd Phalaenopsis wypuszcza kolejny pęd kwiatowy. Gdy porówna się ogólne zdjęcia orchidarium ze stycznia i maja, można zobaczyć, że znikły właściwie puste miejsca na macie kokosowej, mimo że przybyło niewiele nowych roślin.
Dolna, niedoświetlona część orchidarium cały czas stanowi dla mnie pewien kłopot. Spatyphyllum rośnie, ale nie zamierza kwitnąć, begonia również rośnie, ale długie pędy tracą szybko liście i atrakcyjnie wyglądają tylko końcówki. Ostatnio kupiłam rozrośnięte kępy solejrolii i obserwuję, czy w tych ekstremalnych warunkach wytrzyma. Bryły torfu, które znajdują się na keramzycie, są jednak poprzerastane korzeniami, prawdopodobnie fikusa i nie wiem czego jeszcze.
A oto mały przegląd roślin z mojego orchidarium: Ceratochilus biglandulosus przymierza się do kwitnienia, Pteroceras semiteretifolium kwitł w styczniu, a następnie rozpadł się na dwie rośliny i wypuszcza nowe liście i pędy. Ceratostylis rubra, kupiony w na wystawie Berlinie (2006), przeszedł dość długi okres aklimatyzacji i teraz pokazują się nowe pseudobulwy.
Phalaenopsis lobbi wydaje głównie imponującej długości korzenie i pąki kwiatowe. Mam nadzieję, że nowe liście będą wreszcie większe. Kolejne rośliny, Lesliea mirabilis i Chiloschista viridiflava pochodzą z transportu z Tajlandii i mają oryginalne podkładki - cienkie deseczki. Szybko i bez kłopotów zaaklimatyzowały się i rosną. Lesliea została odkryta w roku 1988 i do dziś trwają spory, czy jest to nowy rodzaj, czy należałoby ją sklasyfikować jako Doritaenopsis.
Ananas kwitnie pięknie już ponad miesiąc. W jego tle widać Meiracylim trinasutum, które kupiłam rok temu jako małą sadzonkę. Na kolejnym zdjęciu widać hybrydę Phalaenopsis o różowych kwiatach, która wypuszcza kolejny, drugi w tym roku pęd kwiatowy. Na jej korzeniach "posadziłam" kawałek miniaturki Ceratostylis philippinense. W korzeniach drugiej hybrydy Phalaenopsis tkwi z kolei rozeta Paphiopedilum liemianum z dwoma przyrostami, która nie ma korzeni. Pochodzi z rośliny, która bardzo długo kwitła na parapecie i jedna z dwóch rozet złamała się. Zobaczymy, co wyniknie z tego eksperymentu. Nad Paphiopedilum rośnie keiki Phalaenopsis lueddemanniana. Jest również posadzone w korzeniach dużej hybrydy i właśnie wypuszcza pęd kwiatowy.
Ceratocentron fesselii pojawił się u mnie po Orchidaliach 2007. Jest to prawdziwa mini-miniaturka. To, co widać na zdjęciu jest dorosłą rośliną z pędem kwiatowym. Epigeneium chapanense jest jedną z roślin, które "odchorowały" zmianę warunków. Większość pseudobulw na stosunkowo długim kłączu zgubiła liście, zostało ich tylko kilka na końcu. Niedawno zauważyłam jednak, że na całej długości pojawiły się 3 nowe, jakby "awaryjne" pseudobulwy, a więc roślina doszła do siebie i mam nadzieję, że zacznie rozwijac się prawidłowo. Jeszcze jedną super miniaturową rośliną, która pochodzi z ostatnich Orchidaliów, jest Schoenorchis pachyacris.
Davalia cały czas rośnie jako klasyczny epifit, na kawałku korka i jest coraz bardziej okazała. Przewiesiłam ją w związku z tym w inne miejsce, gdzie ma więcej przestrzeni życiowej. Microsorum początkowo rosło na dnie, w doniczce. Jednak ostatnio doczytałam się, że może też rosnąć epifitycznie i przeniosłam ją na pionowy pień epifityczny. Mam nadzieję, że tu będzie miała więcej światła i lepsze warunki rozwoju.
Jak widać na zdjęciach życie w moim orchidarium rozwija się bujnie, a warunki służą orchideom i innym roślinom. Nie zmieniłam nic w sposobie uprawy, podlewam codziennie lub co drugi dzień, wieczorem uruchamia się nawilżacz. Pod koniec kwietnia zaczęłam co dwa tygodnie spryskiwać rośliny mocno rozcieńczonym, przefermentowanym obornikiem, podobnie, jak to robiłam w zeszłym roku. Od czasu do czasu dodaję do wody również biochicol. maj 2007 |
