Paphiopedilum hangianum Perner & Gruss 1999 Opracowanie: H. Roszkowska Zdjęcia: G. Siemińska, E. Jóźwiak i H. Roszkowska Ilustracja: M. Gąsiński Podrodzaj: Parvisepalum Synonimy: Paphiopedilum hangianum f. album O.Gruss & Petchl. 2002; Paphiopedilum singchii Liu & Zhang 2000 Nazwa tego gatunku pochodzi od Wietnamczyka o nazwisku Hang, który wysłał roślinę do Europy. Paphiopedilum hangianum zostało odkryte w 1999 roku w północnym Wietnamie. Występuje również w Chinach. Jest geofitem lub litofitem, rośnie na wysokościach od 450 do 900 metrów na wapiennych zboczach, w cieniu wiecznie zielonych lasów. Lato jest wilgotne i gorące, zima - chłodna i sucha. Paphiopedilum hangianum jest nieco podobny do emersonii. Liście o długości 12 do 30 cm są gładkozielone. Pęd kwiatowy jest stosunkowo krótki, ma około 15 cm. Kwiat jest przeważnie pojedynczy - do 12 cm wysoki i do 14 szeroki, koloru bladożółtawego z odcieniem zielonkawym. W ciągu dnia delikatnie pachnie. Kwiaty pojawiają się w maju i kwietniu. O uprawie tego gatunku, jak i kilku innych, odkrytych w ostatnich latach w Wietnamie, nie ma jeszcze dokładniejszych informacji. Jedno wiadomo na pewno: rośliny potrzebują cierpliwości, bowiem bardzo wolno rosną.