Paphiopedilum sukhakulii Schoser & Senghas 1965 Opracowanie: H. Roszkowska Zdjęcia: G. Siemińska Podrodzaj: Sigmatopetalum Synonimy: Paphiopedilum sukhakulii f. aureum Van Delden ex O.Gruss 1999, Paphiopedilum dixlerianum Braem & Chiron 2001 Rośnie w jednym tylko miejscu: na górze Phu Luang, w północno-wschodniej Tajlandii, blisko granicy z Laosem. Występuje na wysokościach od około 200 do 1000 metrów nad poziomem morza, rośnie w podłożu piaszczystym lub gliniastym, wśród rozkładających się liści, wzdłuż strumieni, w cieniu większych drzew. Często towarzyszy mu Paphiopedilum callosum. Cribb skłaniał się do twierdzenia, że Paphiopedilum sukhakulii jest blisko spokrewniony z wardii. Schoser i Senghas byli w roku 1965 przekonani, że jest to właśnie inna forma wardii i takiego opisu rośliny dokonali pierwotnie. Nazwa pochodzi od nazwiska tajlandzkiego eksportera roślin P. Sukhakula. Paphiopedilum sukhakulii tworzy kompaktową rozetę marmurkowych liści, pęd kwiatowy osiąga około 25 cm, pojedynczy kwiat jest szerszy (około 13 cm), niż dłuższy (około 5 cm). Jest rośliną niezwykle wdzięczną w uprawie. Na ogół nie sprawia kłopotów, bez problemów rośnie i kwitnie, czasami nawet dwa razy do roku.