Paphiopedilum purpuratum [Lindley] Stein 1894 Opracowanie: H. Roszkowska Zdjęcia: D. Pańczyk i H. Roszkowska Ilustracja: M. Gąsiński Podrodzaj: Sigmatopetalum Synonimy: Cordula purpurata [Lindley] Rolfe 1912; Cypripedium purpuratum Lindley 1837; Cypripedium sinicum Hance ex Rchb.f 1853; Menephora bicolor Raf. 1836; Paphiopedilum aestivum Liu & Zhang 2001; Paphiopedilum purpuratum var. hainanense Liu & Perner 2001; Paphiopedilum sinicum [Hance ex Rchb.f] Stein 1892 To trzeci gatunek w historii rodzaju Paphiopedilum sprowadzony do Europy. W roku 1836 znalazł się w kolekcji J. Knighta. Nie zanotowano wtedy bliższych informacji na temat miejsca pochodzenia rośliny, ale teraz jest najczęściej spotykany w okolicy Hong Kongu, prowincji Guangdong na południu Chin oraz w Wietnamie. Już w roku 1890 zarejestrowano dwie pierwsze hybrydy tego gatunku. Rośnie litofitycznie lub w warstwie humusu na północnych stokach wapiennych wzgórz, w pobliżu strumieni, na omszałych skałach lub wśród zarośli bambusowych w glebie liściowej, na wysokości od 30 do 600 metrów nad poziomem morza. Temperatury w lecie osiągają około 280 w dzień, 180C w nocy. Zimą jest bardziej sucho i chłodniej, od około 200 w dzień do nawet 40C w nocy. Ma 4 do 8 liści o marmurkowym wzorze, pojedynczy kwiat w odcieniach purpury, kwitnie w lecie i na początku jesieni.