Home
Wstęp
Taksonomia
Historia
Uprawa
Wietnam
Źródła

podrodzaje
Parvisepalum
Brachypetalum
Paphiopedilum
druryi
exul
helenae
henryanum
herrmannii
hirsutissimum
spicerianum
tranlienianum
Sigmatopetalum
Polyantha
Cochlopetalum
gatunki
bullenianum
armeniacum
bellatulum
callosum
superbiens
delenatii
dianthum
druryi
exul
gigantifolium
hangianum
helenae
henryanum
herrmannii
hirsutissimum
liemianum
micranthum
philippinense
purpuratum
sangii
spicerianum
stonei
sukhakulii
thaianum
tranlienianum
vietnamense


Home

 
Paphiopedilum helenae Averjanov 1996

Źródło: "Die Orchidee", XI/XII 2001
Opracowanie: H. Roszkowska
Zdjęcia: E. Jóźwiak i H. Roszkowska
Ilustracja: M. Gąsiński


Paphiopedilum helenae, akwarela M. Gąsiński


Podrodzaj: Paphiopedilum
Synonimy: Paphiopedilum delicatum Liu & Zhang 2001
Formy: Paphiopedilum helenae var. aureum Gruss & Roeth 1999


Jest to najmniejszy gatunek Paphiopedilum odkryty przez prof. L. Averjanova podczas wyprawy, która odbyła się w roku 1996. Eksplorowano wtedy najbardziej wysunięte na północ tereny Wietnamu, położone tuż przy granicy z Chinami. Rośliny rosły na skałach wapiennych, na niedostępnych przewieszonych ściankach, w szczelinach, ale też na nagiej skale, na wysokościach od 800 do 900 metrów nad poziomem morza, wśród innych orchidei, paproci i niewysokich, karłowatych drzew: sosen, szefler, magnolii.
Zimy są tu niezbyt chłodne, lato - gorące i deszczowe. Jednak wilgotność powietrza jest prawdopodobnie przez większą część roku dość wysoka, ponieważ na tym terenie znajduje się duża ilość stawów i kałuż, które utrzymują się przez prawie cały rok.

Ciemnozielone, połyskliwe liście Paphiopedilum helenae osiągają długość do 8 cm, na pędzie kwiatowym o długości 3 do 6 cm znajduje się jeden, duży w stosunku do całej rośliny kwiat o kolorach żółci, czerwieni i brązu. Jego szerokość wynosi około 5 -7 cm. Znana jest również inna, bardzo ceniona forma kolorystyczna - Paphiopedilum helenae var. aureum. Tu kolory kwiatu ograniczają się do żółci i pomarańczy.

Największym niebezpieczeństwem dla tej rośliny, według Averjanova, są pożary występujące często na tych obszarach. Paphiopedilum helenae zostało na szczęście stosunkowo szybko rozmnożone sztucznie, można je za umiarkowaną cenę nabyć oficjalnie, a więc nie grozi mu przynajmniej wyniszczenie poprzez nielegalny handel.

helenae, fot. H. Roszkowska helenae, fot. E. Jóźwiak helenae, fot. H. Roszkowska


Poniższe zdjęcia pochodzą z września 2007. Tę roślinę kupiłam na warszawskiej wystawie. Była już z pąkiem kwiatowym, a więc kwitnienie nie jest moją zasługą.

Paph. helenae, fot. H. Roszkowska
Paph. helenae, fot. H. Roszkowska
Paph. helenae, fot. H. Roszkowska


Paph. helenae, fot. H. Roszkowska


Ten egzemplarz Paphiopedilum helenae kupiłam na wystawie w Berlinie w roku 2006. Po raz pierwszy zakwitł dopiero teraz, na początku października 2008, dokładnie dwa lata po zakupie. Sprawił mi tym dużą radość.

Paph. helenae, fot. H. Roszkowska
Paph. helenae, fot. H. Roszkowska


Czerwiec 2007