Home
Wstęp
Taksonomia
Historia
Uprawa
Wietnam
Źródła

podrodzaje
Parvisepalum
Brachypetalum
Paphiopedilum
Sigmatopetalum
Polyantha
Cochlopetalum
gatunki
bullenianum
armeniacum
bellatulum
callosum
superbiens
delenatii
dianthum
druryi
exul
gigantifolium
hangianum
helenae
henryanum
herrmannii
hirsutissimum
liemianum
micranthum
philippinense
purpuratum
sangii
spicerianum
stonei
sukhakulii
thaianum
tranlienianum
vietnamense


Home

 
Podrodzaj Brachypetalum

Zdjęcia: E. Jóźwiak, D. Pańczyk, G. Siemińska, H. Roszkowska


Paph. bellatulum, concolor, godefroyae, godefroyae var. leucochilum, niveum, thaianum oraz naturalne hybrydy: Paph. x ang-tong (Paph. godefroye x niveum), x conco-bellatulum (Paph. concolor x bellatulum)

fot. E. Jóźwiak, wystawa w Londynie
bellatulum
fot. H. Roszkowska, wystawa w Berlinie
concolor
fot. D. Pańczyk, kolekcja własna
godefroyae
fot. D. Pańczyk, kolekcja własna
godefroyae v.leucochilum
fot. H. Roszkowska, wystawa w W-wie
niveum
fot. G. Siemińska, kolekcja T. Kusibaba
thaianum
fot. G. Siemińska, kolekcja własna
x ang-thong
fot. D. Pańczyk, kolekcja własna
x conco-bellatulum

Przedstawiciele tego podrodzaju występują w całej południowo-wschodniej Azji, od południowych Chin do Malezji. Charakterystyczne dla tej grupy są białawo-żółtawe kwiaty w cętki i kompaktowa, nieduża rozeta marmurkowych liści. Jeśli chodzi o kolor i formę kwiatów bywa zmienna.
Paphiopedila z tej grupy są wapnolubnymi litofitami, rosną na omszałych wapiennych skałach lub w humusie zawierającym wapń.

Uprawa:
Temperatury od umiarkowanych do ciepłych, należy unikać temperatur niższych niż 160C. Światło rozproszone o średniej intensywności. Podłoże z dodatkiem wapnia powinno być wilgotne, ale nie mokre. Od czasu do czasu można je trochę przesuszyć.