Home
Wstęp
Taksonomia
Historia
Uprawa
Wietnam
Źródła

podrodzaje
Parvisepalum
armeniacum
delenatii
hangianum
micranthum
vietnamense
Brachypetalum
Paphiopedilum
Sigmatopetalum
Polyantha
Cochlopetalum
gatunki
bullenianum
armeniacum
bellatulum
callosum
superbiens
delenatii
dianthum
druryi
exul
gigantifolium
hangianum
helenae
henryanum
herrmannii
hirsutissimum
liemianum
micranthum
philippinense
purpuratum
sangii
spicerianum
stonei
sukhakulii
thaianum
tranlienianum
vietnamense


Home

 
Paphiopedilum micranthum Tang & Wang 1951

Opracowanie: H. Roszkowska
Zdjęcia: G. Siemińska, D. Pańczyk, H. Roszkowska

Paph. micranthumi, fot. H. Roszkowska, wystawa w Dreźnie 2008
Paph. micranthum, wystawa w Dreźnie 2008
fot. H. Roszkowska

Podrodzaj: Parvisepalum
Synonimy: Paphiopedilum globulosum Liu& Chien 2002; Paphiopedilum micranthum f. alboflavum (Braem) Braem 1998; Paphiopedilum micranthum f. glanzeanum (O.Gruss & Roeth) O.Gruss & Roeth 1999; Paphiopedilum micranthum subsp. eburneum Fowlie 1993; Paphiopedilum micranthum var. alboflavum Braem 1994; Paphiopedilum micranthum var. glanzeanum O.Gruss & Roeth 1994; Paphiopedilum micranthum var. oblatum Z.J.Liu & J.Yong Zhang 2002


Ten gatunek został opisany w roku 1951, chociaż był podobno napotkany w naturze wcześniej, bo w roku 1940. Na rynkach europejskich zaczął się pojawiać dopiero w latach 80-tych XX wieku, a było to spowodowane hermetycznie zamkniętymi granicami Chin. Gatunek był rzadki, zagrożony wyginięciem i handel nim był ryzykowny.

Paphiopedilum micranthum występuje na niewielkim obszarze w chińskiej prowincji Yunnan i północnym Wietnamie na wysokościach od 600 do 1600 metrów npm. Rośnie na ziemi lub na wapiennych skałach, rzadko bywa spotykane również jako epifit na omszałych gałęziach drzew. Roślina jest niewielka, marmurkowe liście osiągają długość do ok. 5 - 15 cm, na pędzie kwiatowym pojawia się pojedynczy kwiat o bardzo charakterystycznej, rozdętej warżce. Kwiat cechuje duża zmienność, jeśli chodzi o wielkość i kolorystykę.

Lato na stanowiskach naturalnego występowania tego gatunku jest ciepłe i wilgotne, zima natomiast - sucha i zdecydowanie chłodna. Temperatury mogą sporadycznie spadać do nawet prawie zera stopni, a podłoże przesycha bardziej niż w okresie wegetacji. Prawdopodobnie są to ważne czynniki inicjujące kwitnienie.


Paph. delenatii, fot. A. Babiuch
Wystawa w Warszawie 2005, fot. H. Roszkowska
Kolekcja T. Kusibaba, fot. G. Siemińska
Roślina i fot. D. Pańczyk



Paph. delenatii, fot. A. Babiuch Paph. delenatii, fot. A. Babiuch
Paphiopedilum micranthum f. alboflavum
Drezno 2008, fot. H. Roszkowska



marzec 2008