| Phalaenopsis lobbii (Rchb. f.) H.R. Sweet 1980 Tekst i zdjęcia: H. Roszkowska
Phalaenopsis lobbii pochodzi z Indii, Butanu, Birmy i Wietnamu. Ta miniatura, razem z Phal. parishii, appendiculata oraz gibbosa, należy do sekcji Parishianae. Wszystkie one są niedużymi epifitami, rosną na wilgotnych, omszałych gałęziach drzew w nizinnych lasach tropikalnych, na wysokości od 350 do 450 metrów nad poziomem morza. Podczas okresu wegetacji temperatury są bardzo wysokie. W dzień osiągają od 25 do 30 stopni, w nocy - 20 - 25. Wilgotność powietrza wynosi wtedy około 80%. W okresie zimy temperatury w dzień, to 20 - 25 stopni, w nocy - 10 - 15. Wtedy rośliny najczęściej zrzucają liście. Często też bez liści wchodzą w okres kwitnienia. Phal. lobbii ma jednolicie zielone liście o długości do 13 cm, podobnej długości jest również pęd kwiatowy, na którym pojawia się od 4 do 8 kwiatów. W uprawie rośliny najczęściej nie zrzucają liści, ale w okresie zimy dobrze jest zapewnić im czas spoczynku obniżając nieco temperaturę i zmniejszając częstotliwość podlewania. Nie należy jednak dopuszczać do długotrwałego przesuszenia. Olaf Gruss pisze w swojej książce "Phalaenopsis", że Phal. lobbii obficiej kwitnie, gdy liście rozwijają się prawidłowo i utrzymują się na roślinie w większej ilości. Phal. lobbii został odkryty w roku 1845 przez Thomasa Lobba we wschodnich Himalajach. Zbiór roślin przekazał do C. Parish'a, a stamtąd jeden egzemplarz powędrował do Reichenbacha. Ten sklasyfikował roślinę jako formę Phal. parishii i nazwał: Phalaenopsis parishii var. lobbii. Swój opis umieścił w roku 1869 w "Sanders' Refugium Botanicum". Dopiero w czasach nam współczesnych, w roku 1980, H. R. Sweet sklasyfikował go jako samodzielny gatunek należący do tej samej sekcji, co Phal parishii. Opisanie przez Reichenbacha Phal. lobbii jako parishii var. lobbii wprowadziło spore zamieszanie. Parishii zniknęło na 100 lat z naturalnych stanowisk i hodowli. Natomiast lobbii, dostępne i często uprawiane pod nazwą parishii, służyło jako materiał do tworzenia licznych hybryd. Przy ich rejestracji, zgodnie z obowiązującym nazewnictwem, podawano nazwę rośliny matecznej - Phal. parishii. Dziś trudno jest czasem dojść, która z tych roślin była tak na prawdę rodzicem. Moja roślina, którą przedstawiam na zdjęciach, jest formą flava (Gruss & Röllke) E.A. Christenson. Gruss podaje w "Orchideenatlas", że poza formą flava i flavilabia, istnieje jeszcze jedna, nieopisana forma Phalaenopsis lobbii pochodząca z Wietnamu. Podobno roślina ma dłuższy, pogrubiony pęd kwiatowy, a kwiaty lekko pachną.     Jedną z bardzo lubianych i popularnych hybryd z udziałem Phal. lobbii jest Mini Mark. Jest to multihybryda, czyli mieszaniec hybrydy 'Micro Nova' (Phal. maculata x lobbii) i gatunku (Phal. philippinensis).
Kto lubi miniaturowe Phalaenopsisy, powinien zajrzeć na niemieckojęzyczną stronę poświęconą wyłącznie sekcji Parishanae: parishanae.com maj 2007 W czerwcu 2007 mój Phalaenopsis lobbi zakwitł ponownie. Mimo że nic nie zmieniłam w sposobie uprawy, jego warżka jest tym razem mniej intensywnie wybarwiona. Oto jego aktualny portret:
czerwiec 2007 |
